داستان جهان بدون ادبیات روسیه قطعا چیزی کم داشت، ادبیات روسیه انباشته از آثاری که پس از سال ها هنوز بی قراری بی بسان هستند، دنیای ادبیات را عاری تولستوی وآناکارنینا وجنگ وصلحش تخیل کنید یا بدون آنتوان چخوف و نمایش نامه های بی نظریش. قطعا بدون این بزرگان و دیگر نویسندگان بزرگ روسی از جمله ماکسیم گورکی، و میخائیل لرمونتوف و… خلا ابهت حس می شد. در این مطلب شما را به دنیای داستان روسیه می بریم و با نویسندگان مبصر این کشور و آثار فاخری که از خویشتن به جای گذاشته اند بیشتر آشنا می شویم. حتما بخوانید:هاروکی موراکامی؛ نگاهی بوسیله زندگی، سبک شناسی و معرفی کردن آثاربهترین ادبیات های جهان؛ ۹۹ شعر خواندنیبهترین رمان های عاشقانه که حساسیت عشق را در شما زنده می کنند لئو تولستوی (۱۸۲۸ – ۱۹۱۰) آثار ممتاز: آناکارنینا، تلاطم و صلح فساد و صلح
عمدهٔ نام تولستوی به خاطر دو معلول بسیار اسمی او یعنی آناکارنینا و جنگ و صلح است. جالب است بدانید که تولستوی داخل داستان کوتاه هم متجاوز احاطه داشته است. جامعه و آنچه که در آن رخ می دهد برای تولستوی بسیار حائز اهمیت بود و این دغدغه در آثارش کاملا جلوه گر است. رمان اغتشاش و صلح که برخی آن را یک لب تاریخی مهم داخل قرن نوزدهم تاریخ روسیه می دانند، روایت گر اوضاع مدنی- دیپلماتیک روسیه در سال ۱۸۱۲ به بعد است، زمانی که ناپلئون بناپارت کمر به جنگ با روس ها بسته وجود و درنهایت بی آرامی پس از نبردی نافرجام به صلح با روس ها قد رحم. تولستوی درون این کتاب به بیش از ۵۸۰ شخصیت در قالب ۱۳۰۰ ورق بوسیله طور کامل پرداخته است که خود یک رکورد محسوب می شود و البته نشان دهنده این است که تا چه قطع ادیب مجاهدت در پرداخت به جزئیات داشته تا اقشار مختلفی از جامعه را مورد وارسی استراحت دهد. آناکارنینا
این جای پا حزن شبیه سایر آثار تولستوی، دغدغه مسائل اجتماعی آن روز های روسیه در آن دیده می شود، بوسیله علاوه یک ویژگی دیگر که بوسیله خویشتن نویسنده برمی گردد و آن اندوه بحث اخلاق گرایی است، چرا که تولستوی به شدت اخلاق گرا بوده است. تاریخچه در میان وصف فضای اشرافی فرمانده کنار آن زمان روایت گر عشق آنا و محبوبه اش کنت ورونسکی است و البته این ها عزب شخصیت های کتاب نیستند. تولستوی در این ادبیات عاشقانه-اجتماعی خود تلاش دارد تا عقاید خویشتن در مورد جامعه ٔ ایده آل مدنظرش را به رامشگر منتقل درنگ و البته درون تک تفکرات خود، مخاطب را بوسیله فکر کردن وارد که با توجه به محبوبیت این اثر به دید در این امر زیاد موفق بوده است. داستایوفسکی (۱۸۲۱ – ۱۸۸۱)
آثار ممتاز: جنایات و مکافات، برادران کارامازوف
داستایوسکی از مشهورترین نویسندگان روس است که آثار متناسب توجهی را از خود به جای گذاشته است، از جمله آن ها می استعداد بوسیله ابله، قمارباز، برادران کارامازوف، خاطرات بناء اموات، جنایات و مکافات و… را نام برد در این بین جنایات و مکافات و برادران کارامازوف بیشتر از بقیه مورتوجه قرار گرفتند. داستایوفسکی که زندگی پرفراز و نشیبی از سرگذرانده، طعم محنت های زیادی از جمله روبیدن تا پای جوخه اعدام را چشیده است و این تجربیات بوسیله خوبی در آثار او هویدا است. داستایوسفسکی را بیشتر با هنر او درون زمینه روانشناسی شخصیت ها می شناسند. او به خوبی از پس شخصیت پردازی شعر هایش برمی آید و با توجه به مردمان روسیه ی صد نوزدهم جامعه را در قالب شخصیت هایش بوسیله خوبی نشان می دهد. جنایات و مکافات
رمان دنیای رقیق و یهودی یک جوان فقیر است که در پی فشارهای مالی، نیازمندی و اجتماع ای بیمار، مرتکب قتل صاحب خانه اش که پیرزن رباخواری است می شود. در این کتاب، اثرات ویرانگر فقر، جامعه ی بیمار، مذهب و… درون مایه های آن را تشکیل می دهند. او با اشعار روحیات و حالات اول شخص شعر گریزی غم به موضوع قتل و احوالات یک قاتل زده و از دیدگاه گویا شناسی به آن پرداخته است. برادران کارامازوف
این تاریخ که در تک فیودور پاولویچ کارامازوف و پسران اوست، آخرین اثر و بوسیله عقیده بسیاری بهترین پی او نیز هست. داستایوفسکی که متخصص در خلق شخصیت های متفاوت و بیان حالات آنها و برسی روانکاوانه آن هاست این بار در این کتاب مفهوم مذهب و خاطرجمعی را بوسیله نشانی موضوع محوری کتابش قراره داده است. اخلاق و روحیات هرکدام از برادران کارامازوف زیاد باهم متفاوت و این طیف شخصیتی و ارتباط بین آن ها درون ماجراهای تاریخ متجاوز جذاب است و داستایوفسکی به خوبی از عهده داری آن برآمده است. این کتاب از دیدن روانشناسی و شخصیت پردازی از لفظ فروید که بابا معرفت روانکاوی است مورد تحسین قرار گرفته است. ماکسیم گورکی (۱۸۶۸ – ۱۹۳۶) آثار برجسته: والده
ماکسیم گورکی از مبارزین و انقلابیون روسی است. او دوران کودکی سختی را پشت ضابطه گذراند و به شغل های مختلفی جهت گذران زندگی مشغول شد، به همین دلیل هیچگاه گاه نتوانست بوسیله صورت منظم و پیوسته تحصیل کند. گورکی که گرایشات سوسیالیستی داشت، متصل صاحبان قدرتی همچون لنین و استالین را مورد نقد صبر می رحم به همین برهان بخاطر مدتی غصه به خارج از روسیه تبعید شد. عقاید سوسیالیستی او به خوبی داخل آثارش مشاهده می شود و از این رو او را مبنا گذار مکتب رئالیسم سوسیالیستی می دانند، در این دبستان بنیانی محتوای آثار ادبی براساس مبارزه با تنخواه داری، انقلاب، نزاع و… است. مادر
معروف ترین اثری که مدرسه سوسیالیستی را بوسیله خوبی نشان می دهد، کتاب «مادر» نوشته ٔ ماکسیم گورکی است. گورکی این تاریخ را با الهام از زندگی مادربزرگش نوشته و داستان ماجرای زندگی یک زن دست نخورده را روایت می کند که امت فعالیت های سیاسی و مخرب پسرش او بی آرامی هوشیار ماجرای انقلاب می شود و درون این راه جان خود را از مشت می دهد. این کتاب علاوه بر این که داخل کتاب روسیه و زندگی انقلابیون بسیار تاثیرگذار بود، جزو بهینه منابع برای نویسندگانی است که علاقه مند به سبک رئالیسم سوسیالیستی هستند. آنتوان چخوف (۱۸۶۰ – ۱۹۰۴) آثار برجسته: دایی وانیا، باغ آلبالو
آنتوان چخوف که یک پزشک بود دستی غصه پهلو خامه داشت و برای گذران زندگی صدها داستان کوتاه نوشت. امروزه او نزدیک به ۷۰۰ اثر از خویشتن به جای گذاشته است. شهرتش بیشتر بوسیله تفکر ارائه نامه های اوست که هنوز بی قراری جزو نیکوترین ها جهان و موردتوجه اهالی تئاتر است. چخوف سال های زیادی از عمرش را ناتندرست بود تا اینکه در ۴۴ سالگی درگذشت. او که از روشنفکران زمان خویشتن وجود هموار در آثارش به مضامینی زیرا آزادگی، پرهیز از کذب و ریا، نپذیرفتن ظلم، نقد به باورها و ارزش های خبط و رایج داخل جامعه و… رمز می کرد که مردمان زمان خود را به ایجاد دنیای بهتر و امید داشتن به آینده بهتر تشویق می کرد. باغ آلبالو
این نمایش نامه که از شاهکار های چخوف به احصائیه می آید شعر زندگی یک خانواده نجیب روسی است که به دلیل بدهی مجبور بوسیله خرید باغ آلبالو خود هستند که برای گیرایی با ارزش و پر از خاطره است. این خانواده درواقع به صورت نمادین اشرافیت و طبقه متوسط جامعه ٔ روسیه داخل آن زمان را مدال می دهد. این اثر اگرچه یک قاطع است ولی متلک های اضافی در آن است که می استعداد آن را از زوایایی یک کمدی هم دانست. نیکولای گوگول (۱۸۰۹ – ۱۸۵۲) آثار ممتاز: روح های مرده
اگرچه شاید نیکولا گوگول به قطع دیگر نویسندگان روس مانند تولستوی و داستایوفسکی شناخته شده نباشد اما او از تاثیرگذارهای ادبیات روسیه است و اثر برجسته او «روح های مرده» از یکسره تاریخ های رمان روسیه است که با شعار نقد طبقه ٔ متوسط روسیه پس از سال های ۱۸۱۲ است. مرگ به گوگول مجال نداد تا کتابش را به پایان برساند به همین دلیل این تاریخ از دو قسمت تشکیل شده که قسمت اول آن را خویشتن گوگول نوشت و بقیه تاریخچه محتوی بازسازی دست نوشته های بوسیله مکان باقی مانده از اوست. داستان تو مورد شخصی به اشتهار چیچیکف است که به یکی از روستاهای روسیه سفر می بطی ء و با خرید دربند های مرده از صاحبان گیرایی از آن ها سوءاستفاده می یواش. این ادا که غلو آمیز هم هست جامعه آن روزهای روسیه را مورد نقد و بررسی قرار می دهد. در دنباله بخوانید: تاریخ کافکا در کرانه؛ رمانی پرفروش از دبیر برجسته ژاپن هاروکی موراکامی
عمدهٔ نام تولستوی به خاطر دو معلول بسیار اسمی او یعنی آناکارنینا و جنگ و صلح است. جالب است بدانید که تولستوی داخل داستان کوتاه هم متجاوز احاطه داشته است. جامعه و آنچه که در آن رخ می دهد برای تولستوی بسیار حائز اهمیت بود و این دغدغه در آثارش کاملا جلوه گر است. رمان اغتشاش و صلح که برخی آن را یک لب تاریخی مهم داخل قرن نوزدهم تاریخ روسیه می دانند، روایت گر اوضاع مدنی- دیپلماتیک روسیه در سال ۱۸۱۲ به بعد است، زمانی که ناپلئون بناپارت کمر به جنگ با روس ها بسته وجود و درنهایت بی آرامی پس از نبردی نافرجام به صلح با روس ها قد رحم. تولستوی درون این کتاب به بیش از ۵۸۰ شخصیت در قالب ۱۳۰۰ ورق بوسیله طور کامل پرداخته است که خود یک رکورد محسوب می شود و البته نشان دهنده این است که تا چه قطع ادیب مجاهدت در پرداخت به جزئیات داشته تا اقشار مختلفی از جامعه را مورد وارسی استراحت دهد. آناکارنینا
این جای پا حزن شبیه سایر آثار تولستوی، دغدغه مسائل اجتماعی آن روز های روسیه در آن دیده می شود، بوسیله علاوه یک ویژگی دیگر که بوسیله خویشتن نویسنده برمی گردد و آن اندوه بحث اخلاق گرایی است، چرا که تولستوی به شدت اخلاق گرا بوده است. تاریخچه در میان وصف فضای اشرافی فرمانده کنار آن زمان روایت گر عشق آنا و محبوبه اش کنت ورونسکی است و البته این ها عزب شخصیت های کتاب نیستند. تولستوی در این ادبیات عاشقانه-اجتماعی خود تلاش دارد تا عقاید خویشتن در مورد جامعه ٔ ایده آل مدنظرش را به رامشگر منتقل درنگ و البته درون تک تفکرات خود، مخاطب را بوسیله فکر کردن وارد که با توجه به محبوبیت این اثر به دید در این امر زیاد موفق بوده است. داستایوفسکی (۱۸۲۱ – ۱۸۸۱)
آثار ممتاز: جنایات و مکافات، برادران کارامازوف
داستایوسکی از مشهورترین نویسندگان روس است که آثار متناسب توجهی را از خود به جای گذاشته است، از جمله آن ها می استعداد بوسیله ابله، قمارباز، برادران کارامازوف، خاطرات بناء اموات، جنایات و مکافات و… را نام برد در این بین جنایات و مکافات و برادران کارامازوف بیشتر از بقیه مورتوجه قرار گرفتند. داستایوفسکی که زندگی پرفراز و نشیبی از سرگذرانده، طعم محنت های زیادی از جمله روبیدن تا پای جوخه اعدام را چشیده است و این تجربیات بوسیله خوبی در آثار او هویدا است. داستایوسفسکی را بیشتر با هنر او درون زمینه روانشناسی شخصیت ها می شناسند. او به خوبی از پس شخصیت پردازی شعر هایش برمی آید و با توجه به مردمان روسیه ی صد نوزدهم جامعه را در قالب شخصیت هایش بوسیله خوبی نشان می دهد. جنایات و مکافات
رمان دنیای رقیق و یهودی یک جوان فقیر است که در پی فشارهای مالی، نیازمندی و اجتماع ای بیمار، مرتکب قتل صاحب خانه اش که پیرزن رباخواری است می شود. در این کتاب، اثرات ویرانگر فقر، جامعه ی بیمار، مذهب و… درون مایه های آن را تشکیل می دهند. او با اشعار روحیات و حالات اول شخص شعر گریزی غم به موضوع قتل و احوالات یک قاتل زده و از دیدگاه گویا شناسی به آن پرداخته است. برادران کارامازوف
این تاریخ که در تک فیودور پاولویچ کارامازوف و پسران اوست، آخرین اثر و بوسیله عقیده بسیاری بهترین پی او نیز هست. داستایوفسکی که متخصص در خلق شخصیت های متفاوت و بیان حالات آنها و برسی روانکاوانه آن هاست این بار در این کتاب مفهوم مذهب و خاطرجمعی را بوسیله نشانی موضوع محوری کتابش قراره داده است. اخلاق و روحیات هرکدام از برادران کارامازوف زیاد باهم متفاوت و این طیف شخصیتی و ارتباط بین آن ها درون ماجراهای تاریخ متجاوز جذاب است و داستایوفسکی به خوبی از عهده داری آن برآمده است. این کتاب از دیدن روانشناسی و شخصیت پردازی از لفظ فروید که بابا معرفت روانکاوی است مورد تحسین قرار گرفته است. ماکسیم گورکی (۱۸۶۸ – ۱۹۳۶) آثار برجسته: والده
ماکسیم گورکی از مبارزین و انقلابیون روسی است. او دوران کودکی سختی را پشت ضابطه گذراند و به شغل های مختلفی جهت گذران زندگی مشغول شد، به همین دلیل هیچگاه گاه نتوانست بوسیله صورت منظم و پیوسته تحصیل کند. گورکی که گرایشات سوسیالیستی داشت، متصل صاحبان قدرتی همچون لنین و استالین را مورد نقد صبر می رحم به همین برهان بخاطر مدتی غصه به خارج از روسیه تبعید شد. عقاید سوسیالیستی او به خوبی داخل آثارش مشاهده می شود و از این رو او را مبنا گذار مکتب رئالیسم سوسیالیستی می دانند، در این دبستان بنیانی محتوای آثار ادبی براساس مبارزه با تنخواه داری، انقلاب، نزاع و… است. مادر
معروف ترین اثری که مدرسه سوسیالیستی را بوسیله خوبی نشان می دهد، کتاب «مادر» نوشته ٔ ماکسیم گورکی است. گورکی این تاریخ را با الهام از زندگی مادربزرگش نوشته و داستان ماجرای زندگی یک زن دست نخورده را روایت می کند که امت فعالیت های سیاسی و مخرب پسرش او بی آرامی هوشیار ماجرای انقلاب می شود و درون این راه جان خود را از مشت می دهد. این کتاب علاوه بر این که داخل کتاب روسیه و زندگی انقلابیون بسیار تاثیرگذار بود، جزو بهینه منابع برای نویسندگانی است که علاقه مند به سبک رئالیسم سوسیالیستی هستند. آنتوان چخوف (۱۸۶۰ – ۱۹۰۴) آثار برجسته: دایی وانیا، باغ آلبالو
آنتوان چخوف که یک پزشک بود دستی غصه پهلو خامه داشت و برای گذران زندگی صدها داستان کوتاه نوشت. امروزه او نزدیک به ۷۰۰ اثر از خویشتن به جای گذاشته است. شهرتش بیشتر بوسیله تفکر ارائه نامه های اوست که هنوز بی قراری جزو نیکوترین ها جهان و موردتوجه اهالی تئاتر است. چخوف سال های زیادی از عمرش را ناتندرست بود تا اینکه در ۴۴ سالگی درگذشت. او که از روشنفکران زمان خویشتن وجود هموار در آثارش به مضامینی زیرا آزادگی، پرهیز از کذب و ریا، نپذیرفتن ظلم، نقد به باورها و ارزش های خبط و رایج داخل جامعه و… رمز می کرد که مردمان زمان خود را به ایجاد دنیای بهتر و امید داشتن به آینده بهتر تشویق می کرد. باغ آلبالو
این نمایش نامه که از شاهکار های چخوف به احصائیه می آید شعر زندگی یک خانواده نجیب روسی است که به دلیل بدهی مجبور بوسیله خرید باغ آلبالو خود هستند که برای گیرایی با ارزش و پر از خاطره است. این خانواده درواقع به صورت نمادین اشرافیت و طبقه متوسط جامعه ٔ روسیه داخل آن زمان را مدال می دهد. این اثر اگرچه یک قاطع است ولی متلک های اضافی در آن است که می استعداد آن را از زوایایی یک کمدی هم دانست. نیکولای گوگول (۱۸۰۹ – ۱۸۵۲) آثار ممتاز: روح های مرده
اگرچه شاید نیکولا گوگول به قطع دیگر نویسندگان روس مانند تولستوی و داستایوفسکی شناخته شده نباشد اما او از تاثیرگذارهای ادبیات روسیه است و اثر برجسته او «روح های مرده» از یکسره تاریخ های رمان روسیه است که با شعار نقد طبقه ٔ متوسط روسیه پس از سال های ۱۸۱۲ است. مرگ به گوگول مجال نداد تا کتابش را به پایان برساند به همین دلیل این تاریخ از دو قسمت تشکیل شده که قسمت اول آن را خویشتن گوگول نوشت و بقیه تاریخچه محتوی بازسازی دست نوشته های بوسیله مکان باقی مانده از اوست. داستان تو مورد شخصی به اشتهار چیچیکف است که به یکی از روستاهای روسیه سفر می بطی ء و با خرید دربند های مرده از صاحبان گیرایی از آن ها سوءاستفاده می یواش. این ادا که غلو آمیز هم هست جامعه آن روزهای روسیه را مورد نقد و بررسی قرار می دهد. در دنباله بخوانید: تاریخ کافکا در کرانه؛ رمانی پرفروش از دبیر برجسته ژاپن هاروکی موراکامی